Als je evenwichtszintuig zo scherp staat afgesteld dat je steeds duizelig wordt van elke beweging die je met je hoofd maakt of van elke beweging die je in de ruimte ziet, is het logisch dat je iets gaat doen om daarmee om te gaan. Je kunt heel stil gaan zitten, maar ook een hoge spierspanning in je hoofd, schouders en nek opbouwen om jezelf maar stevigheid te verschaffen.

Als je evenwichtszintuig juist minder snel registreert wat er gebeurt heb je veel beweging nodig om een beetje “wakker” te zijn. Je houdt van actie, zoekt steeds beweging op en brengt leven in de brouwerij. Of je doet dat niet maar je droomt vooral de hele tijd weg en mist veel instructies.